|
|
Èn van Job zien reloas (29:1-31:37)
|
Job 29
01En Job ging wieder mit zien reloas:
02"Was t nog mor zo as vrouger,
in doagen dat God n goud oog op mie haar,
03dou zien laamp mien pad bescheen
en ik t in duustern wel vinden kon,
04zo as k was in kracht van mien levent,
en God bie mie over deel kwam,
05dou Aalmachtege nog aan mien kaant ston
en mien kinder om mie tou wazzen,
06dou ik mit baaide bainen in botter boaide
en eulie mie tou broesde van rotsen òf.
07Ging ik noar stadspoort tou
om mien plak in te nemen op t plaain,
08den ging t jonkvolk veur mie oet zied as ze mie zagen,
en olden kwammen vol ontzag in t èn en bleven stoan,
09laaiders van t volk huilen op mit proaten,
en deden vol respekt t swiegen der tou,
10 notoabeln duurden gain mond meer open te doun,
ze huilen lippen stief op nkander.
11 Elk dij mie heurde, prees mien woorden,
elk dij mie zag, haar niks as lof,
12 want ik redde d'aarme lieder dij om hulp raip,
en t weeskind dij op gainain reken kon.
13 Dij der min aan tou was, zegende mie,
en wedevraauw muik ik weer aan t zingen.
14 Rechtveerdeghaid trok ik mie aan as n klaid,
recht doun was veur mie mantel en tulbaand.
15 Ogen was ik veur n blinde
en vouten veur n lamme,
16 veur aarme lu was ik as n voader,
dij k zuneg kon, hulp ik aan heur recht.
17 Ik sluig n gemaine kerel veur de kop,
en ropte hom roof tussen tanden vandoan.
18 Ik dochde: Ik zel staarven in mien aigen hoes,
noa n laank en gelokkeg levent,
19 as n boom mit zien worrels volop in t wotter
en mörgendaauw op zien takken,
20 altied hoog in aanzain,
mit spankracht as n nije boog.
21 Vol aandacht lusterden ze noar mie,
ze huilen zok stil om te heuren wat ik heur roaden zol.
22 Noa mien zeggen, zee gainain meer wat,
mien woorden drupten zachtjes op heur deel.
23 Ze keken noar mie oet as noar n regenbui,
heur mond al open veur eerste druppen.
24 Ik laagde heur tou - ze wollen t zuver nait leuven,
ales deden ze om mie t noar t zin te moaken.
25 Ik vertelde heur wat ze doun mozzen, ik was heur laaider,
ik huil bie heur tou as n keunenk onder zien kriegers,
ik troostte heur as ze verdrait haren.
|
Job 30
01Mor nou hebben ze de gugel mit mie,
lu dij veul jonger binnen as ik,
heur voaders wol k nog nait as heddershond bie mien schoapen hebben!
02Boetendes - wat mout ik mit heur:
ze hebben ja gain kracht in handen.
03Onmachteg van krapte en honger strunen ze t onlaand òf,
in duustern vol onhaail en ellèn.
04Ze zuiken mèl en bloaren van stroeken,
worrels van brem as heur eterij.
05Ze worden tou gemainschop oetstöt,
achternoaroupen of wazzen t daiven,
06ze mouten wonen in roegte van slootswaal,
in holen onder grond en in rotsen.
07Ze roupen en reren in stroekerij,
kroepen bie nkander onder stiekels,
08kerels zunder verstand, volk van niks,
votjagd tou heur laand oet.
09Mor nou hebben ze de spot mit mie,
bin ik t mikpunt van heur proatjes.
10 Ze schudden zok veur mie, moaken dat ze votkommen,
joa, ze spijen mie alderdeegs liek in t gezicht.
11 Want God het mien boog onkloar moakt
en mie in t onlee brocht,
ze binnen nait meer te holden.
12 Aan mien rechterhaand dringt t repallie op,
ze steuten mie bainen onder t gat vot,
ze valen mie aan, moaken mie òf.
13 Ze snieden mie de pas òf, binnen op mien ongelok oet,
en gainain holdt heur tegen.
14 Ze kommen der aan of broesden ze deur n gat in muur,
dwaars deur t puun hèn kommen ze aanrollen.
15 Schrik op schrik van aal zieden,
krekt as deur n störm is mien eer votbloazen,
as n wolk is mien gelok vervlogen.
16 Der zit gain krieg meer in bie mie,
ellèn het mie aal doag in zien greep.
17 Snaachts jagt God mie helse pienen deur de bonken,
t holdt nooit n moal op.
18 Mit ale kracht gript hai mie bie kroag,
hai knipt mie de keel dicht.
19 In t bragel het hai mie smeten,
stof en aask - meer bin ik nait.
20 Ik roup joe aan om hulp, God, mor ie geven gain beschaaid,
ik stoa veur joe, mor ie willen mie nait zain.
21 Ie binnen verniend op mie worden,
ie zitten achter mie heer mit aal joen kracht.
22 Ie tillen mie op en bìnzeln mie vot in störm,
n orkoan schudt mie hènneweer.
23 Joa, k wait wel dat ie mie dood injoagen,
noar t dodenriek doar aal wat leeft hèngaait.
24 Hai stekt gain haand oet noar n mensk in nood,
as dij om hulp ropt in zien ongelok.
25 Mor heb ik zulm nait schraifd om ain dij in nood zat,
was ik nait begoan mit n aarm mensk?
26 Joa, ik rekende op wat gouds, mor t kwoaie kwam,
ik zat te wachten op licht, mor wat ter kwam was duusternis.
27 Ik bin haildaal oetstuur, ik heb gain vree,
dag op dag zai k allenneg mor ellèn op mie ofkommen.
28 Haildaal in t swaart loop ik rond, gain stroaltje licht,
as ik opstoa in vergoadern is t allain mor om om hulp te roupen.
29 Jakhaals is mien bruier, struusvogel mien kammeroad,
dat is ter van mie worden.
30 t Vèl is mie swaart worden en let lös,
t haile lief braandt mie van koors.
31 Mien haarp let niks as kloagtonen heuren,
en mien floit allenneg treurmeziek.
|
Job 31
01k Heb mie haaileg veurnomen:
nooit zel k noar de wichter kieken.
02Want wat het God in hemel veur mit mie,
wat zel Aalmachtege doarboven mie toupaarten?
03Toch niks as ellèn veur wèl t verkeerde pad opgaait,
en ongelok veur heur dij kwoad doun?
04Zugt hai nait aal wat ik dou,
en aal mien stappen - telt e dij nait?
05Heb k mie ooit mit leugens inloaten,
heb k ooit op bedrog oetwèst?
06Loat hai mie mor wegen op n sekure schoal,
den zel e mien onschuld gewoarworden.
07As k ofweken bin van t rechte pad,
as mien haart mien ogen achternoagoan is,
as k mien handen voelmoakt heb,
08den mag n aander opeten wat ik zaaid heb
en tou grond oettrekken wat ik poot heb.
09As k gek worden bin op n vraauw,
en ik op loer legen heb bie aandermans deur,
10 loat mien vraauw den mor koorn moalen veur n aander kerel,
en loat aandern mor mit heur sloapen.
11 Dat zol ja schoamachteg wezen,
n misdrief dij veur rechter kommen mout,
12 n vuur dat deurvret en ain in ofgrond drift,
en aal mien bezit finoal opbraandt.
13 As k mien knecht of maaid ooit heur recht ontzegd heb
as wie spul haren mit nkander,
14 woar mout ik den hèn as God in t èn komt,
as hai mie rekenschop vragt - wat zel k den antwoorden?
15 Dij mie in mouderschoot moakt het, het hai heur ook nait moakt,
het nait ain-en-dezulfde ons vörmd in moeke heur lief?
16 Heb k aan aarme lu waaigerd wat ze neudeg wazzen,
heb k n wedevraauw ooit verkommern loaten?
17 At ik mien pozzie allenneg op,
zunder n weeskind mit-eten te loaten?
18 k Was ja van jongs òf aan n voader veur hom,
van kind òf heb k wedevraauwen biestoan.
19 As k n swaarver zag, schoamel in t goud,
of n aarme mit niks om aan te trekken,
20 was e mie den nait deurhèn dankboar,
as e waarm worden kon mit wol van mien schoapen?
21 As k mien voest omhoogstoken heb tegen n onschuldege,
omdat ik wel zag dat k rechters in poort achter mie haar,
22 den mag mien scholder tou t lid oet schaiten,
en mien aarm middendeur breken -
23 want God zien straf doar bin k doodsbenaauwd veur,
tegen zien aalmacht kin k nait op.
24 Heb k ooit mien verwachten zet op gold,
van zuver gold ooit zegd: 'Doar vertraauw k op'?
25 Heb k mie ooit blied moakt om mien dik kaptoal,
dat ik mit aigen handen zoveul bie nkander kregen heb?
26 As ik noar zun keek mit zien stroalende glaans,
noar moan dij zo stoateg zien pad volgt in aal zien pracht,
27 heb k mie den ooit verlaaiden loaten,
om heur stiekem te vereren?
28 Dat zol ja óók n misdrief west hebben dij veur rechter mos,
want den zol k God doarboven nait meer kend hebben wild.
29 Heb k mie ooit blied moakt om ondergang van mien vijand,
en joechaai roupen as hom kwoad overkwam?
30 Nee, nooit heb k hom vervlökt of hom dood wènst,
zukswat kwam mie nait over lippen.
31 Mien aigen volk kin getugen:
'Elk kon zok zat eten aan t vlaais van zien daaiern.'
32 Gain vremde huifde boeten te sloapen,
veur elk dij bie pad was, was deur altied lös.
33 Heb k ooit, zo as n mensk dat dut, mien gebreken verburgen,
en mien schuld votmovveld
34 oet benaauwdens veur mensken,
baang veur minachten van aandern,
dat k mie stil huil en gain stap boeten deur dee?
38 va 35-40va* f + Volgens t veurstel bie Hebreeuwse tekst heb wie vers 35 t/m 37 noa vers 40 zet.f* As mien baauwlaand zok over mie bekloagd het
ale vurgen over mie jammerd hebben,
39 va va* as ik ale vruchten opmoakt heb zunder n sènt te betoalen,
zodat mien aarbaiders mor pokkeln mozzen,
40 va va* den maggen der stiekels opschaiten in stee van waait,
en roet in stee van gaarst.
35 va va* Och, wol der nou mor ain noar mie lustern!
Dit is mien leste woord,
nou is t woord aan Aalmachtege,
loat hai dij mie beschuldegd het zien klacht mor op schrift zetten!
36 va va* Joa, den zol ik dij op scholders droagen,
en mie t as n kraans om kop binden.
37 va va* Van elke stap zol k hom rekenschop geven,
as n vorst zol k hom in muit treden."
|
|
